Yaşamını yitiren tiyatro oyuncusu Mehmet Emin Yalçınkaya’nın arkadaşları, onun bıraktığı mirasa sahip çıkacaklarını söyledi.
Geçtiğimiz günlerde yaşamını yitiren tiyatrocu Mehmet Emin Yalçınkaya 26 yıl boyunca oyuncu, yazar, çevirmen ve yönetmen olarak sahnede kaldı. Yalçınkaya’nın Kürt tiyatrosunun gelişmesinde önemli rol oynadığını dile getiren sahne arkadaşları, mirasını büyüterek sahip çıkacaklarını söyledi.
Amed Şehir Tiyatrosu eğitmeni ve oyuncusu Mehmet Emin Yalçınkaya, İzmir’de tedavi gördüğü hastanede 11 Ağustos’da yaşamını yitirdi. 1968 doğumlu olan tiyatro sanatçısı Yalçınkaya’nın, lise yıllarında okulun düzenlediği bir etkinlikte yer aldıktan sonra tiyatroya ilgisi arttı. 1990’dan önce Tiyatro Anadolu Grubu ile bir süre çalışan Yalçınkaya, 1990’da Diyarbakır Belediyesi Dr. Orhan Asena Şehir Tiyatrosu’nda profesyonel olarak tiyatroya başladı. Resmiyete zabıta olarak görünen Yalçınkaya, tiyatrodan başka hiçbir işle ilgilenmedi.
Sayısız oyunda görev yapan Yalçınkaya, Veysel Öngören, Ziya Demirel, Luciano İogna, Celil Toksöz ve Haldun Dormen gibi tanınmış tiyatro şahsiyetleriyle çalıştı. Oyuncu, yazar, çevirmen ve yönetmen olarak yaklaşık 26 yıl sahnede kalan Yalçınkaya’nın bugün kadar “Mala Dinan”, “Mala Extiyaran”, “Cembeli û Binevş”, “Av û Ar” ve “Zembilfroş” gibi birçok oyunu sahnelendi. Aziz Nesin’in “Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz”, “Benim Güzel Pabuçlarım”, Ömer Polat’ın “Aladağlı Mıho” adlı eserlerini Kürtçeye çevirerek DBŞT’de (Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatrosu) sahneleyen Yalçınkaya’ın, “Mala Dinan” ve “Mala Extiyaran” adlı iki oyunu 2008’de “Mala Dinan Mala Extiyaran” adıyla tek kitap halinde basılıp yayımlandı
Yalçınkaya, son olarak 2016’da, 90’lı yıllarda Lice ilçesinin yakılması sırasında gerçek bir olaydan etkilenerek Av û Ar (Savaş ve Vicdan) adlı oyunu yazdı ve yönetti. Savaşın yarattığı yakıcı ruh halinin anlatıldığı oyunun prömiyeri Amed Şehir Tiyatrosu sahnesinde yapıldı.
Uzun bir süre aynı sahneyi paylaşan arkadaşları, Yalçınkaya’yı Mezopotamya Ajansına anlattı.
‘Kayyıma büyük bir cevap vermeliyiz’
Yalçınkaya’yla 2003 yılında Kürtçe tiyatro çalışmaları sırasında tanışan Şanoya Bajer a Amede oyuncusu Yavuz Akkuzu, 2016’da Büyükşehir Belediyesi’ne atanan kayyımın, tiyatroyu kapatarak Yalçınkaya ve arkadaşlarını tiyatrodan zabıtalığa aldığını hatırlattı. Akkuzu, “Emin hoca ve arkadaşlarımız, o zaman kayyıma karşı büyük bir duruş sergilediler ve biz zabıtalık yapmayacağız, tiyatrocuyuz diyerek kayyımla çalışmadılar. Daha sonra diğer birçok arkadaş gibi beni de arayan hoca, bir tiyatro kurmamız gerektiğini söyledi. Hepimiz aynı düşüncedeydik ama Emin hoca bir an önce tiyatroyu açıp kayyıma büyük bir cevap vermek istiyordu. Amed Şehir Tiyatrosu’nu büyük emekler vererek açtık. Emin hocanın duruşu ve Amed Şehir Tiyatrosunun açılışı bizim için çok değerli oldu” diye konuştu.
‘Onlarca Öğrencisi Var’
Yalçınkaya’nın Kürt tiyatrosuna kattığı eserlerle seyirci ilgisini artırdığına dikkat çeken Akkuzu, Kürt sanatı ve tiyatrosu için Yalçınkaya’nın elinden geleni yaptığını anlattı. Akkuzu, “Kürt hikayelerini, destanlarını hem oyuna uyarlıyor hem oynuyor hem de oyunu yönetiyordu. 2005’te Cembelî û Binevş’i oyuna uyarladı ve sahneledi. Aynı zamanda tüm tecrübelerini aktarmak için hocalık da yapıyordu. Kürt dizilerine, filmlerine, nerede bir oyunculuğa ve yazarlığa ihtiyaç varsa her zaman destek verirdi. Onu izleyen onlarca öğrencisi var, onun için mutlu olduğunu biliyorum” ifadelerini kullandı.
‘Mardin’e Tiyatro Salonu Açmak İstiyordu’
Yalçınkaya’nın hayallerinden bahseden Akkuzu, “‘Kürt destanlarını büyük müzikaller ve oyunları, büyük organizasyonlar eşliğinde sahnelemek istiyorum. Daha çok izleyiciye ulaşmak, kendimizi, hikayelerimizi, oyunlarımızı, müziğimizi tanıtmalıyız’ diyordu. Mardinli olduğu için özellikle Mardin’de bir tiyatro salonu açmak istiyordu. Bunun için Mardin Büyükşehir Belediyesiyle sürdürülen çalışmalar sırasında çok heyecanlanmıştı.”
‘Ona göre önemli olan sürekli yazmaktı’
Tiyatro eğitimini Yalçınkaya’dan alan Amed Şehir Tiyatrosu Oyuncusu Elvan Koçer, Yalçınkaya’nın Kürtlerin yaşamını, acılarını, direnişini görerek tiyatro sahnesine taşıdığını söyledi. Emin hocanın tiyatro topluluğu içinde bir duruşa ve öncü kişiliğe sahip olduğunu dile getiren Koçer, şunları kaydetti: “Hiç durmazdı, büyük bir enerjiyle her zaman bir şeyler yapmak istiyordu. Onun için hem yazıyor hem oynuyor hem de yönetiyordu. Oyunlarının kötü ya da iyi oluşu kendisi için hiç önemli değildi. Ona göre önemli olan sürekli yazmaktı. Yazmak için her zaman bir araştırma içindeydi. Kürt tiyatrosunun az olan kaynak sorununu çözmek eserleriyle katkıda bulunmak istiyordu.”
‘Kürt halkı için büyük bir miras’
Tiyatrocu Kemal Ulusoy ise “Emin arkadaşımızın kaybı, bizim için çok erken ve çok büyük bir acı oldu” diyerek, “Bundan böyle arkadaşımızın mirası üzerine, tiyatroya yeni başlayanlarla Kürt kültürüne sahip çıkmak lazım. Arkadaşlığı, emeği, Kürtlüğü her ne kadar bir kayıp olsa da aynı zamanda yeni bir sahiplenmenin başlangıcıdır. Maddi ve manevi olarak emeğini, mirasını büyüterek sahip çıkacağız” ifadelerini kullandı.
Teatra Jiyana Nû (Yeni Yaşam Tiyatrosu) Oyuncusu Rugeş Kırıcı da Yalçınkaya’nın tiyatro yolculuğunda tüm sözlerini söylediğini, yarıda bıraktıklarını da onu izleyenlerin tamamlayacağını kaydederek, Kürt tiyatrosunun, oyundan öte bir halkın ve sanatın mücadelesi olduğunu vurguladı.
