Mimesis Çeviri/ Nestroyhof Hamakom Tiyatrosu’nda sergilenen “Yer Altında – Elveda Avrupa II” oyunu üzerine bir eleştiri.
Kurier, 18 Ocak 2015, Çeviri: Bahadır Dönmez
Bodrumda askeri geçit: Christina Scherrer, Jakob Beubler (Honecker rolünde) ve Boris Popovic – Fotoğraf: Anna Stöcher
Erich Honecker, 1989 yılında Demokratik Alman Cumhuriyeti’nin 40. yılını boş sarayında kutluyor. Rosa Luxemburg ise her şeyi nasıl daha farklı yapabilirdi diye sızlanıyor.
“Elveda Avrupa [Goodbye Europe]” üçlemesinin ikinci bölümü olan “Yer Altında [Unter Tage]” isimli oyunun yönetmeni ve yazarı Bärbel Strehlau, Almanya’nın yeniden birleşmesinden 25 yıl sonra sosyalizmin figürlerini Viyana’daki Nestroyhof Hamakom Tiyatrosu’nda günümüz dünyasıyla tekrar buluşturuyor. Gençler yer altındaki tren istasyonunda çoktan kalkmış olan bir treni bekliyorlar. Bodrumda ise geçmişe ait belgeler ve kanıtlar parçalanarak imha ediliyor.
Christina Scherrer, Jakob Beubler ve Boris Popovic tarafından canlandırılan karakterler sahneler arasındaki geçişlerde yaptıkları zaman sıçramalarıyla tarihin çöp yığınında harika bir koreografi ile bir ölüm dansı gerçekleştiriyorlar. Grotesk senaryo ve uyumlu müzik sayesinde gece dramaturjisi zayıf da olsa yoğun bir atmosfere bürünüyor. 3 saatlik oyunda birçok konuya kısaca değiniliyor.
Diğer taraftan politik tartışmaya geçiş doğal olarak başarılı olmuşa benziyor. (NEOS’tan Beate Meinl-Reisinger ve Yeşiller’den Klaus Werner Lobo). Ütopyalardan yola çıkarak tekrar gerçek siyasete varmanın ne kadar çabuk gerçekleştiğini gözlemlemek gerçekten çok ilginç.
“Yer Altında – Elveda Avrupa II” oyundan fotoğraflar:
Honecker’i dans et: Christina Scherrer ve Jakob Beubler Nestroyhof Hamakom Tiyatrosu’nda
Loreley adında bir karakter, gereğinden fazla büyük maskesiyle ve sergilediği Bale girişiyle Almanya’yı temsil ediyor.
Turkuaz masada dünya siyaseti: Burada topraklar paylaştırılıyor. Kırmızı telefonda Putin arıyor.
Oyunda 1. Dünya Savaşı’na bile geri dönüşler yapılıyor: Seri ateş esnasında iki askerden biri kusuyor.
Honecker burada zekice bir cümle kuruyor: “Zamanında kimseyi dışarı salmadık. Bugünkü Avrupa’da da kimse içeri sokulmayacak.”
