Mimesis Çeviri / Önde gelen tiyatroların yönetmenleri sanatsal üretime dönük kesintiler sebebiyle tiyatroların yeni oyun yazımı siparişi verirken gittikçe daha çok ‘riskten kaçınır’ hale geldikleri konusunda uyarıda bulunuyor.
The Stage News. 7 Şubat 2013, Çeviri: Zeynep Okan
Ulusal Tiyatro Direktör Yardımcısı Marianne Elliot mekanların yakın gelecekte çok riskli gördükleri takdirde yeni yazarları giderek daha az kabul edeceklerini söyledi.
Bruntwood Oyun Yazarlığı Ödül töreninde konuşan Elliot şöyle dedi: “Harcama kesintileri pek çok tiyatronun riskten kaçınır hale gelmeleri anlamına geliyor ve bu yeni yazarlarla çalışma riskinden de kaçınmaları demek.”
Yeni yazım konusunda uzman olan ve gezici tiyatro topluluğu Paines Plough’un ortak sanat yönetmenliğini yürüten James Grieve de bu görüşe katılıyor. O da, bugünlerde pek çok mekanın yeni oyun yazımı sipariş etmekten ziyade ticari açıdan daha geçerli olabilecek gösterileri programlarına aldıklarını gözlemlemiş.
Kadrolarında tanınmış bir yazar veya oyuncu olmazsa oyunlarını programlarına almaları konusunda mekanları ikna etmenin son zamanlarda gittikçe zorlaştığını söylüyor.
The Stage’e yaptığı açıklamada “Son yıllarda ulusal kesintiler ile yerel mercilerin yaptığı kesintiler birleşince turne organize etmenin gittikçe zorlaştığına şahit oluyoruz,” diyor.
Grieve ekliyor: “Gösterilerin seyirciye nasıl pazarlanacağını çok daha detaylı bir şekilde düşünmek zorunda kalıyoruz. Prodüksiyonla ilişkilendirebileceğimiz tanınmış biri olmasını ve prodüksiyonun pazarlanmasını kolaylaştıracak bir özelliğinin olmasını düşünmeliyiz.”
The Royal Shakespeare Company’nin yeni yardımcı sanat direktörü Erica Whyman, mali açıdan zor zamanlarda ticari başarı veya eleştirmenlerce başarılı bulunmaya daha da keskin bir şekilde odaklanıldığını söylüyor.
Sansür İndeksi (Index on Censorship) tarafından düzenlenen ve sanat kurumlarının sanatsal özgürlüğü nasıl desteklediğinin tartışıldığı bir konferansta konuşan Whyman şimdiki sanatsal kesintiler ile son 20 yılda ‘proje bazlı çalışmalar’ yapılabilecek şekilde organize edilen fonlama sistemi bir araya gelince yazarların uzun vadede desteklenmesinin sağlanamadığını söylüyor.
Whyman şunu ekliyor: “eğer kadronuz veya bütçe kaleminiz olmadığı için bir sanatçının, başarılı olsun ya da olmasın, projesi bitince görevine son verirseniz o zaman sanatçıların neyi nasıl söylemek istediğinin zihinlerinde netleşmesi de çok zorlaşır.”
Londra’daki Royal Court Tiyatrosu’nun yeni sanatsal direktörü Vicky Featherstone, yeni yazımın ‘çok riskli’ olduğu ve gelişmesi zaman aldığı için ‘hızla kesintiye uğrama’ tehlikesiyle karşı karşıya olduğunu söylüyor.
Featherstone özel fonların artmasının yeni eserlerin içeriğini değiştirebileceğini de ekliyor: “Kamu fonları dışında fon verenler aradığımızda oyunun içeriği ve yazarların ne hakkında yazmak istedikleri konusu gündeme geliyor. Ve bir şirketin sponsor olarak desteklemekte rahat hissedeceği bir projenin nasıl bir formülle oluşturulacağı konusunda önemli sorular var.”
