Mimesis Çeviri / “İlk sanat derslerim ağaçlara tırmanmak ve spor yapmaktı.”
Laura Barnett’ın söyleşisi
Guardian, 8 Mayıs 2012, Çeviri: Ömer Ongun
“Hiçbir zaman benden ne beklendiğini düşünmedim.”… Trisha Brown, Floor of the Forest. Foto: Tony Kyriacou / Rex Features
Nasıl başladın?
Washington eyaletindeki Aberdeen’de büyüdüm. Hayalperest bir zihin için nefis yeşil bir çevre sunuyordu. Ağaçlara tırmanırdım, spor yapardım, avlanırdım, babamla birlikte balık tutardım. Bunlar benim ilk sanat derslerimdi. Çocukken sokakta oynadığım zamanlardan hareketle ilgili anılarım var. Oyunu dansımla bütünleştirirdim. Elbette ki formal eğitim de gördüm: Bale, tap ve akrobasi çalıştım. O dönem görsel sanatlara mı yoksa dansa mı yöneleceğimi bilmiyordum. Accumulations (Birikimler) [1970’lerde bir grup birikmiş parçadan hazırlanmış bir seri]ye kadar o şekildeydim. Hala ikisinin arasında bir yerdeyim.
Pekiyi senin kırılma noktan neresi?
1959 yılında New York’ta Anna Halprin tarafından gerçekleştirilen şimdi pek bilinmeyen bir doğaçlama atölyesiydi. İlk o zaman “uçmuştum” (yerden bir şekilde kopmak). O zamandan bu yana doğaçlamaya vuruldum: Oynamanın ruhu ve ritmik yapısı beni çocukluğuma götürüyor. Ve her zaman uçmak istemiştim.
Sanatın için kimden ya da neden vazgeçtin?
Benim açımdan hepsi ilişkili. Sanat için yaptığım hiçbir şeyi bir şeyi feda etmek olarak görmedim.
Senin işlerin görsel sanatın temelleriyle ilişkilendiriliyor. Sanatçıların çoğunlukla tek bir sanat formuna uymaları mı bekleniyor?
Hiçbir zaman benden ne beklendiğini düşünmedim. New York’a ilk geldiğimde işlerimin çoğu düzene, gösterişe, romantizme ve aşırı duygusallığa bir tepkiydi. Sanattı. Görsel sanat ya da dans sanatı değil- sadece sanat. Bu ayrımların tekrar oluşmasını gördüğüme üzülüyorum. 1960’larda bunlar aşılmıştı.
Hayatının soundtracki hangi şarkı olurdu?
Benim hayatım Laurie Anderson, Alvin Curran, John Cage, sayısız bando, Bach ve yakın zamanda da Jean-Philippe Rameau’nun notaları arasında bir yerlerde. Çeşitli ve karmaşık bir soundtrack, ama mükemmel. Belki de orkestrayı William Christie yönetir.
En çok ne ile gurur duyuyorsun?
90’larda Ulusal Sanat Konsey’inde yaptığım çalışmalar [sanat fonlarıyla alakalı ABDli politikacılarla gerçekleştirdiğimiz toplantılar]. Sanat bizim etrafımızda olan ve olabilecek dünyayı yansıtıyor. Bu mesajı fonları idare edenlere iletmek sevginin bir emeğiydi.
Herhangi bir sanat formunda hangi sanatçıları beğenirsiniz?
Sevgili dostum Bob Rauschenberg’i. Onunla olan arkadaşlığımızı tarif edecek yeterli kelime yoktur.
Şu cümleyi tamamlayın lütfen: Aslında, ben hüsran dolu bir…
Hüsran dolu değilim. Kendi itkilerimi izleyerek zengin ve değişik bir kariyerim olduğu için oldukça talihliyim.
Nasıl hatırlanmak istersiniz?
Bir dansçı olarak. Daha önce de söylediğim gibi ben mizahi yanı gelişmiş bir duvarcıyım. İnsanların bunu hatırlamasını isterim.
Kısaca
Doğum: Aberdeen, Washington, 1936.
Kariyer: 1960’larda avatngart Judson Dans Tiyatrosu ile çalıştı. Opera direktörü ve başarılı bir sanatçı olarak Trisha Brown Dans Kumpanyası’nı 1970’te kurdu.
