2500 yıl önce tiyatronun emekleme döneminde bir şair çıkıp Atina sahnelerinde yurttaşlarına sahnelerden “Barış!” diye bağırmıştı. O günden beri barışın sesi en gür tiyatro salonlarında çıkar. Oysa bazıları bugün bu sese hiçbir yerde tahammül edemiyorlar. Ülkeyi ve insanlarını hiçe sayarak kanın ve nefretin çığırtkanlığını yapmaya çalışıyorlar. Kürtçe aşk şarkılarını bile duymak tüylerini diken diken ediyor. Sahnelerimizde Kürtçe oyunlar oynanmakta olduğunu duymak bile istemiyorlar. Nefretten besleniyorlar ve nefreti kışkırtıyorlar. Oysa 2500 yıldır tiyatro sahnelerinde duyulan ses başka nameler söylüyor bize. Tiyatro dünyasında nefreti dillendiren yazarlar, yönetmenler ve oyuncular sessizce buharlaşırken, Aristofanes’in hala sahnelerde olmasını buna bağlamak lazım. Bu yüzden tiyatro dünyasının tüm insanlarını sahnelerde duyulan barışın gür sesine sahip çıkmaya ve Kürt şarkıcı Aynur’a sahnedeyken yapılanları şiddetle kınamaya davet ediyoruz. Bir halkı ve onun dilini düşman ilan ederek halkların kardeşliği düşünü suya düşürmeye çalışanlara karşı: “Barış hemen şimdi!” ve “Barışalım yeter!”
Barışın Sesi Her Zaman En Gür Tiyatro Salonlarında Çıkar
Paylaş.