Bahar Çuhadar
Tiyatrolar için bir tür geçiş dönemi olan 2021’de çok sayıda yeni oyun seyirciyle buluştu. Sezon zayıf başladı ama sene sonunda çarpıcı yapımlar arttı.
Aralık başı prömiyer yaptı. Adeta 2021’i uğurlama sürprizi… Şahika Tekand performatif sahneleme dilini kullanarak etrafımızı saran sistem(ler)i ve baskıyı seyircinin tüm hücrelerinde hissetmesini sağlıyor. Yiğit Özşener’in nefes kesen performansı, Tekand’ın manifesto ruhuna sahip metniyle birleşiyor.
‘ISTIRAP KOROSU’, BAM İSTANBUL
Bizim memleket bir apartman olsa iki oyuncu tarafından canlandırılan bu ‘nezih’ apartmana fena halde benzerdi. Murat Mahmutyazıcıoğlu’nun yazdığı oyunun böyle bir iddiası yok belki ama Seda Türkmen ile Deniz Karaoğlu’nun 10’dan fazla karakteri aktardığı hikâye tamamlandığında bu hisse kapılmamak mümkün değil.
‘TOZ’, ID İLETİŞİM YAPIM
Zerrin Tekindor gibi yetkin, göz alıcı bir oyuncuyu seyirciyle baş başa bırakması bile yılın en dikkat çekici işi olmasına yeterdi. Murat Mahmutyazıcıoğlu’nun metni 10’a yakın karakteri tek başına sırtlanan Tekindor’un seyirciyi kalbinden yakalayan yorumuyla birleşince ortaya yılın en akılda kalıcı işlerinden çıkmış.
‘BABAMI KİM ÖLDÜRDÜ’, MODA SAHNESİ
Prömiyeri 2020’ye denk gelse de seyirciyle asıl buluşmasını hem çevrimiçi hem yüz yüze olarak 2021’de yapabildi. Moda Sahnesi’nin bugüne kadarki en iyi oyunlarından. Edouard Louis imzalı keskin bir sistem eleştirisinin, Onur Ünsal’ın halihazırdaki iddialı oyunculuk kariyerinin -şimdilik- zirve performansıyla birleşimi.
‘HAMLET’İN BÜTÜN ÖLÜLERİ’, NİLÜFER BELEDİYESİ KENT TİYATROSU
Feza Soysal’ın ‘Hamlet’ten yola çıkarak yazıp yönettiği bu oyun için iki konteyner tasarlandı. Seyirciler özel bölmelerde, kulaklıklarla, camın arkasında kendilerini bekleyen ‘Hamlet’ oyununun ölüleriyle baş başa kaldı. Benzersiz bir mezarlık ziyaretiydi. Oyunun devam etmemesi üzücü.
2021 pandemi kıskacından çıkan tiyatroların sahneye -tabiri caizse- dört elle sarıldığı bir dönem oldu. Çok sayıda yeni oyun prömiyer yaptı. Yukarıdakilerden ayrı, dikkat çekmek istediğim oyunları da not etmek isterim…
– Devekuşu Kabare’nin ‘Deliler’ini; sıkı bir oyuncu kadrosuyla, orijnaline sadık kalarak, başarıyla günümüze ışınlayan ‘Deli Bayramı’.
– Pandemi kriziyle başa çıkmak üzere geliştirilen, yeni kısa oyunlardan oluşan ve seyirciyle önce dijital formatta buluşan ‘Boa Kısalar’ (Kadıköy Boa Sahne).
– Gaye Boralıoğlu öykülerinden uyarlanan, kadınsı mizahı sahneye taşıyan ‘Muamma’ (Kumbaracı50).
– Güçlü feminist metni ve iyi oyunculuklarıyla ‘Nora2’ (Bahçe Galata).
– Ceren Ercan’ın kaleminden, ‘saykodelik’ ülke gündemine absürt bir bakış atan oyunu ‘Beni Sakın Yumruklardan’ (İstanbul Tiyatro Festivali).
