[Ramis Sağlam’ın Evrensel’de yayımlanan söyleşisinin bir kısmını okurlarımızla paylaşıyoruz]
İzmir Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatrosu, 70 yıl sonra mizah ustamız Aziz Nesin’in kaleminden, Yücel Erten’in uyarlayıp yönettiği, Azizname ile perde dedi. Genel Sanat Yönetmeni Yücel Erten, Danışma Kurulu Üyesi Eren Aysan, İzmir Tabip Odası Başkanı Lütfi Çamlı, Siyasetçi-Yazar Zeynep Altıok, tiyatro izleyicisi Cengiz Koyuncu ile açılışı ve Şehir Tiyatrosunun önemini konuştuk.
“COŞKULU VE UMUTLUYUZ”
Yücel Erten (Genel Sanat Yönetmeni): Sanatın ihmale uğradığı, neredeyse itilip kakıldığı bir dönemde, ödenekli bir sanat kurumunun, İzmir Şehir Tiyatrosunun kurulmuş olması, sanat hayatımıza büyük bir armağandır. Sayın Tunç Soyer’e bu cesareti için ne kadar teşekkür etsek azdır. Elbette İzmir Şehir Tiyatrosu kendi tarihini kendisi yazacak. Ama Sayın Soyer, şimdiden tarih yazmıştır, o kesin. Ben de Kurucu Genel Sanat Yönetmeni olarak tiyatromuza, 70 yıllık bir hayalin gerçekleşmesine rehberlik etmekten gurur duyuyorum. Coşkulu ve umutluyuz.
“AYDINLIĞI ENGELLEYEMEZSİNİZ”
Eren Aysan (Danışma Kurulu Üyesi): İzmir Şehir Tiyatrosu; 1945 yılında Avni Dilligil’in çabalarıyla kurulmuştu. Dönemin Belediye Başkanı Reşat Leblebicioğlu’nu hürmetle anıyoruz. Ancak sonrasında tiyatro binası yanmış; oyuncular açıkta kalmıştı. 1950 yılında Demokrat Parti iktidara gelince İzmir Şehir Tiyatrosu kapatıldı. Her ne kadar 1988 yılında İzmir Şehir Tiyatrosunun kuruluşu için Özdemir Nutku’nun çabası olduysa da itibar görmedi. Bugün İzmir Şehir Tiyatrosu tam 70 yıllık aradan sonra perdesini açtı. Görüldüğü üzere aydınlığı geciktirebilirsiniz ama engelleyemezsiniz.
“ŞEHİR TİYATROSUNUN OLMAMASI EKSİKLİKTİ”
Lütfi Çamlı (İzmir Tabip Odası Başkanı): Kültür bir şehrin en önemli damarlarından biridir. Dolayısıyla İzmir gibi daima aydınlığın yüzü olmuş bir kentte bir şehir tiyatrosunun olmaması büyük bir eksiklikti. Yıllar sonra bunun yerine getirilmesi gerçekten bir İzmirli olarak beni çok mutlu etti. Umarım bu ve benzeri sanat etkinliklerine önümüzdeki günlerde çok daha fazla yer verilir. Sanata, kültüre düşmanlığın adeta politika haline getirildiği yönetim anlayışında, bu tür nefes alabileceğimiz yerlerin olması hepimiz için umut ve mutluluk verici.
