[Mevlüt Tezel’in Sabah’ta yayınlanan yazısının bir kısmını paylaşıyoruz.] Koronavirüs salgını nedeniyle 17 Mart’ta perde kapatan tiyatroların emekçileri tarafından başlatılan ‘Tiyatromuz Yaşasın’ kampanyasından bahsettiğim yazımda şu soruyu yöneltmiştim: “Salgından önce özel tiyatrolar altın çağını yaşıyordu, bazı oyunlara 100-150 liraya bilet bulunamıyordu, devlet yine yardım yapsın ama kuzum siz de hiç mi kenara para koymadınız?” Tiyatromuz Yaşasın İnisiyatifi Yürütücü Kurulu üyesi Gizem Duman Şeşen aradı ve “Keşke her tiyatro 100-150 liraya bilet satsaydı da salgını az hasarla atlatabilseydik. 100- 150 liraya bilet satanlar dört-beş tiyatro topluluğu” dedi.
Şeşen, kampanyanın Türkiye’nin dört bir yanından 427 tiyatronun katılımıyla 30 bini aşkın imzaya ulaştığını belirtti. Salgın yüzünden özel tiyatroların yaşam mücadelesi verdiğini belirten Şeşen, özel tiyatroların acil devlet desteğine ihtiyaç duyduğunu sözlerine ekledi. Bu konuda Kültür ve Turizm Bakanlığı ile iletişime geçilmiş ama tiyatro emekçileri sürecin daha hızlı ilerlemesini istiyorlar.
Tiyatro emekçileri, devlet ödeneği, vergi muafiyeti, Ocak ayına kadar fatura ödemelerinin dondurulması, salon kiralarının ve prim borçlarının devlet tarafından karşılanması, tüm tiyatro emekçilerine bireysel maddi destek sağlanmasını talep ediyorlar. Bu taleplerin ne kadarı karşılanır bilmem ama tiyatroların kamusal faydaları için yaşatılmaları gerekiyor. Film yapımcıları dijital platformlara eser satarak, dizi çekerek bir şekilde ayakta duruyorlar ama özel tiyatroların satacak dijital ürünü de yok! Kısacası özel tiyatrolarımızın daha çok yardıma ihtiyacı var.
