![]( "sonbirkez")
Hepimiz gördük meleği. Değişik zamanlarda, yerlerde, rüzgarlı damlarda, soğuk bomboş odalarda, kimsenin yürümediği koridorlarda… Bir çatı katı penceresinde, geçip giden yıldızlara seslenirken… Taşların arasında, ismini, yazgısını, gökyüzünün yollarını reddetmiş, sıradan çıplak çaresiz beklerken… Uçurumlarda, bir başına, buruk gülümsemesiyle sonsuzluğun eşiğini adımlarken…Şafak kırmızısı, kan kırmızısı, alev kırmızısı saatlerde gördük onu, som altın rengi bir ışıkta, gözleri acıdan floresan, çiğ ampul ışığında, birbirinden ayırt edilemeyen karanlıklarda… Olanla olmayanın, görünürle görünmezin sınırlarında uçuşuyor, bir belirip bir kayboluyordu. Kimi yalnızca aslan yelesini andıran taranmamış saçlarını fark etti, kimiyse çökmüş yüzünde bir çift ıslak, yalnız yıldız gibi parıldayan gözlerini. Hiçbirimiz uzun uzun bakamadık ona. Belki dans eden bir ışık okuydu gördüğümüz ya da yalnızca esintisini hissetmiştik, baharla, erguvanlarla yüklü, dipdiri esintisini… Aslı Erdoğan, Taş Bina ve Diğerleri
Yazarlar : Aslı Erdoğan, Bejan Matur, Beliz Güçbilmez, Ece Temelkuran, Murat Uyurkulak, Şamil Yılmaz, Ümit Kıvanç
Yönetmenler: Bedir Bedir, Ezgi Yentürk, Fırat Aygün, Nalan Kuruçim, Nilay Erdönmez, Serhat Erekinci
Yöneten: Mahir Günşiray
Sahne Tasarımı/Kostüm: Claude Leon
Dramaturg: Şamil Yılmaz
Oynayanlar: Gökçe Yiğitel, Bedir Bedir, Nalan Kuruçim, Ezgi Çelik, Banu Fotocan, Yaman Ceri, Neslihan Derya Demirel
www.tiyatrooyunevi.com
