Cumhuriyet’in Işığı

Pinterest LinkedIn Tumblr +

[Vecdi Sayar’ın BirGün‘de yayımlanan yazısının bir kısmını okurlarımızla paylaşıyoruz.]

Cumhuriyetimizin 101. yıldönümünü kutlarken sanatın başrolde olması gerekmez mi? Terörü gerekçe göstererek sanat etkinliklerini durdurmak hangi akla hizmet eder? Sanatı eğlence olarak görmeyiniz.

Ülkemizi çağdaş uygarlık düzeyine ulaştırmak Cumhuriyetimizin temel hedeflerinden biriydi. Cumhuriyetin ışığını geniş kitlelere ulaştırmak amacıyla kurulan kültür sanat kurumlarının bir bölümü 50’li yıllardan başlayarak siyasi iktidarların korkusu nedeniyle yok edilirken, sivil toplumun ve özel girişimin devreye girmesi ile birlikte yeni oluşumlar devreye girdi. Bu süreçte yerel yönetimlere büyük sorumluluk düşüyordu. Kamu-sivil toplum-özel sektör işbirliğini hayata geçirerek sanat kurumlarını yaşatmak ve geliştirmek bu sorumluluğun bir parçasıydı.

Ne yazık ki, yerel yönetimler sanatı eğlence olarak görme alışkanlığından yakalarını kurtaramadılar. Panayır düzeyini aşamayan festivaller yurdun dört bir yanını sardı. Popüler sanatçılara konser yaptırmanın kendilerine oy getireceğini düşünmüş olmalı yerel yöneticiler. Sanat disiplinlerine gönül vermiş aydınlar çaresiz ve sahipsiz kaldı. Kimi büyük fedakârlıklarla sanat yapmayı sürdürürken, kimi umudunu yitirip bu alandan çekildi. Muhalefet belediyeleri de bu anlayışın dışına çıkamadı. Bayrak ve Atatürk resmi asmak Cumhuriyet değerlerini yaşatmak değildi çünkü. Sanatla eğlenceyi bir türlü birbirinden ayıramadılar.

Bir anım aklıma geliyor bu satırları yazarken, bir üniversitesi de olan, bir zamanların İstanbul Belediye Başkanını ziyaret etmiştik. Rahmetli Şakir Eczacıbaşı ve Onat Kutlar’la birlikte. Amacımız İstanbul Film Festivali’ne belediyenin destek vermesini istemekti. Anlattık, beyefendi ne dese beğenirsiniz: “Beyler, ben bir konser yapıyorum binlerce kişi geliyor. Sizin festivalinize kaç kişi geliyor?”. Bu anlayış öylesine yaygın ki, nitelikli sanat etkinlikleri düzenleyen kuruluşların ayakta kalmaları giderek daha da zorlaşıyor günümüzün ekonomik koşullarında. İstanbul sermayesi dışında sanata destek veren özel girişimci de bulmak olanaksız.

Devamı için tıklayınız.

Paylaş.

Yanıtla