[Doğan Hızlan’ın Hürriyet’te yayınlanan yazısının bir kısmını paylaşıyoruz.] İki tiyatro eleştirmenine, Hami Çağdaş ile Bahar Çuhadar’a eski tiyatro yazarlarının oyunlarının ne kadar sahnelendiğini sordum.
Bana bir liste verdiler, sahnelenip sahnelenmediği konusunda da gerekçeler sundular.
Ödenekli tiyatrolar ile hiç kuşkusuz özel tiyatrolar arasında oyun seçimi açısından fark vardır.
Ödenekli tiyatroların Türk ve dünya tiyatrosunun klasiklerini sahneleme sorumlulukları vardır. Bütün kuşaklar tiyatro edebiyatı tarihini bu yapıtlardan izleyip öğrenirler.
Tiyatro yazarları sorusunu sorduğumda, ikisi de genç tiyatro yazarlarının başarılı eserler verdiğini, onların da oynandığını, seyirci ilgisini de çektiğini söylediler.
Batı’da geçmişin ustalarını da andığımda, bizim tiyatro yazarlarımız o derece evrensellik kazanamadı yargısını ilettiler.
Bu savı tiyatro tarihçilerine tiyatro eleştirmenlerine bırakıyorum.
Şehir Tiyatroları ve Devlet Tiyatrosu hiç kuşkusuz buna belli bir oranda riayet ediyorlar. Ödenekli tiyatroların da bir ada bağlı olarak yaşadıklarına ben iki örnek verebilirim, Genco Erkal ve Ferhan Şensoy.
Tiyatro seyircisinin arttığını, birçok semtte küçük salonlarda büyük seyirci topladıklarını gene eleştirmen arkadaşlarım anlattılar.
Tiyatro ödülleri de o sanata emek verenlerin tanınmasını, onurlandırılmasını sağlıyor. En azından basında bu ödüllerle yer alıyorlar.
Benim üzüldüğüm nokta, eski tiyatro mekânlarının onarılmaması.
Venedik’te La Fenice Opera binası yanmıştı, daha sonra onarıldı ve görkemli bir açılış töreni yapıldı.
Acaba şimdi de eski tiyatro binaları onarılır mı?
Tepebaşı bu açıdan düşünülmeli.
*
ÖNCE yeni tiyatro oyunları yarışması var mı?
Mitos Boyut Sahne Eseri Yazma Yarışması her yıl Nilüfer Belediyesi ile Mitos Boyut Tiyatro Yayınları işbirliğiyle düzenleniyor.
Sahnelenen yerli yazarlar:
