[Seyr-î Mesel Sanat Atölyesi’nin mühürlenmesi üzerine, ekip tarafından kaleme alınan bildiriyi paylaşıyoruz.]
90’lı yıllarda tüm baskılara rağmen Kürt Tiyatrosunu bodrum katlarında seyircisine ulaştırmayı başaran tiyatrocular, yaptıkları işin salt tiyatro olmadığının bilincindeydiler. Kültüre, dile, kimliğe vurulan mühürleri söke söke şenlik meydanlarını doldururken bir anlamda ateşle oynuyolardı ama deliydiler işte; haykırarak birer birer ateşin üzerinden atlayıp yeni yaşamı müjdelediler.
Kürt Tiyatrosunun tanıkları, yaratıcıları, emekçileri dün olduğu gibi bugün yine ateşle sınanıyorlar. Yaklaşık 15 yıldır bağımsız olarak faaliyet gösteren Seyr-î Mesel Sanat Atölyesinin kapısına mühür vurulması bu anlamda malumun ilanı oldu. Bugüne kadar Kürtçe’nin Kurmanci ve Zazaki lehçelerinde bir çok oyun ile izleyicisinin karşısına çıkan Seyr-i Mesel Tiyatrosu, bugün yine sahnenin dışına itilmeye çalışılıyor. Tiyatronun dört duvar arasına sıkıştırılmayacağını deneyimleyerek öğrenen Seyr-î Mesel Tiyatrosu bu duruma geçmiş tecrübelerinden hiç de yabancı değil, ve dışarıyı çok iyi bilmektedir. Sonuçta sahnesiz şehirlere düzenlediği turnelerde kimi zaman sahnesini bir nehrin kıyısına kendi elleriyle kurarak (Dicle ve Munzur buna tanıktır) seyircisi ile buluşmuş bir gruptan söz ediyoruz.
Seyr-i Mesel Sanat Atölyesi’nin adanmışları olarak tüm renklerin, seslerin griye boyandığı bugünlerde, kapılarımıza vurulan mühürlerin yüreğimizin derinliklerinde yeni kapıları açtığını belirtmek isteriz. O ince Kürt deyiminde söylendiği gibi ‘îcar mohr kirine avê’ yani bu kez mührü suya düşürdüler. Daha şimdiden kaybettiler. Mühür sır oldu, iş bozuldu. Onlar araya dursun. Seyr-î Mesel Tiyatrosu suya yansıdı, aynaya bakmaya cesareti olanlar Mesel’in Seyrine devam edebilir.
Seyr-î Mesel Tiyatrosu
Seyr-î Mesel Sanat Atölyesi Derneği
