Canan Yeniokatan
Kadın!
Hayatı boyunca kaç role soyunabilir ki?
Bir tanrıçanın gücü ile bir annenin zayıflığı arasında gidip gelirken, ihanete nasıl bedeller biçebilir ki?
Evlatlarının yabancı topraklarda ezilmesini, ötelenmesini, hor görülmesini, aşağılanmasını istemeyen bir anne için evlatlarının ölümü ödül müdür, mükafat mı?
Medea geri döner.
Geri dönerken de Tanrıça Kali’nin yaradan ve yok eden gücü ile, Medusa’nın taşlaşmışlığını da beraberinde getirerek döner.
Tek amacı Yunan topraklarında gömülü çocuklarını, kendi var olduğu yer olan Ganj sularına götürebilmektir.
Elleri ve dişleri kanlı yarı tanrı, yarı insan dolunayda var olan bir Dişi Kurt’tur o. Dönüp arkasını bakabilse tüm bu yolculuk boyunca peşini bırakmayana yakşıklı Perseus ile göz göze gelecek ve belki de yeniden Yesu ile evliyken olduğu gibi sadık, fedakar, aşık eş olabilecek, belki yeniden çocuklar doğurabilecektir.
Bakamaz!
Çünkü o baktığı her şeyi taşa çeviren Medusa’dır artık.
Peki ya ölü çocukları anneleri hakkında ne hissetmektedir?
Annelerinin ruhsal yolcuğu ile kendileri de gelişip büyüyecekler midir?
Laurent Gaude’nin kaleme aldığı oyunu Türkçeleştiren ve baş rolünü üstlenen H. Zeynep Utku o yüzden mi bu kadar rolün içinde ve gerçekçi bir performans sergiledi acaba? Oyuncunun hissedebilme yeteneği açıkça gözleniyordu oyuncunun performansında.
Dekor barkovizyon ile yansıtılmış bir dolunay ki zaman zaman sıra dışı görselleri ile oyuna destek oldu; sahnenin ortasında yer alan mezardan oluşmakta. Mitolojik bir atmosfer oluşturmak için de her zamanki gibi Enver Başar yeteneğini konuşturmuş.
Özellikle Medea’nın metaforik kostümü için de Gönül Macit’in yaratıcılığına teşekkür etmek lazım. Kanlı zırh, kanlı eller izlenimi veren bileklik, kurt kadın ayakları için tek toynaklı patikler, Hint tanrıçası Kali’nin halhal ve zilleri için ayrıntıları hiç aksatmamış akseuar sorumlusu Salim Baş.
Oyunu özümseyebilmek için biraz mitoloji, biraz da Medea oyunundan haberdar olmak lazım.
Haberdar olmayanlar için, anlaşılması zor bir metin gibi gözükmesine rağmen, kurulmuş olan vurucu cümleler, özellikle Medusa’nın bakışlarına bile gerek duymadan taşlaşmış olan insanlara göndermede bulunuyor.
Üzülerek söylüyorum ki, bir iki izleyiciye oyun biraz ağır geldi ve oyunu terk etmek istediler. Aksine oyun hiç de ağır değildi. Cehaletimizden kaynaklanan bir ağırlık bu ne yazık ki. Konu hakkında fikir edinmeden, oyunu araştırmadan, içeriğine bakmadan, neyle karşılaşacağımız konusunda az çok fikrimiz olmadan sırf tiyatroya gitmiş olmak için hareket etmemizden kaynaklı bir ağırlık bu.
Anlamak istemeyişimizin ve farkındalıklarımızdan kaçınmak isteyişimizin ağırlığı aynı zamanda.
Belki de ihanetin bedeli ile yüzleşmekten korkmanın ağırlığı.
Medea Kali izlenilesi bir oyun.
İyi seyirler.
