Tüsak festivaller zamanında dahi gündem olmaya devam ediyor. Bir kısım sanatçı Tüsak tasarısına hükümetin sanatçılara kurduğu bir “tuzak” olarak bakarken, bir kısmı ise devlet sanat ilişkisinde değişimin gerekli olduğunu ancak hükümetin bu değişimi yerine getirebilecek “tıynete” sahip olmadığını düşünüyor. Sezon başında bakanlık yardımı konusunda yaşanan skandal bu güvensizliği iyice pekiştirmişti. Pek çok grubun başvurusu akla yatkın herhangi bir sebep gösterilmeksizin reddedilmiş, tiyatroculara verilen “Gezi cezası” iddialarınıysa bakanlık yalanlamakla yetinmişti.
Öte yandan bağımsız tiyatro cephesindeki skandalların çok benzerleri sinemacılarda da yaşanıyor. Bu konu hakkında Siyah Bant’ın sinemacılarla yaptığı atölye çalışmalarının sonuçlarına bakılması fevkalade bilgilendirici olacaktır. Pelin Başaran’ın Sinemada Devlet Desteği ve Sansür başlıklı yazısını şiddetle tavsiye ediyoruz. Fon kesintileri, devlet tarafından sansürlenen sahneler, yaş sınırı getirilerek fon dışında bırakılan filmler, her şeye çekiştirilebilecek genel ahlak kriterinin yarattığı skandallar, yardımın faiziyle geri alınması tehdidi… Tiyatrocuların hiç de şaşırmayacağı bir manzara olsa gerek.
Bakanlığın hem tiyatrocular hem de sinemacılar için fon konularındaki ayrımcı ve baskıcı tutumu ortada dururken Kültür Bakanı Çelik ise geçtiğimiz haftalarda ilginç bir çıkış yaptı: Bakan’a göre “her şey çok güzel olacak”‘tı… Bakan Çelik’in TÜSAK ve kültür politikaları üzerine görüşlerinin yer aldığı Sovyetik ‘Memur-Sanatçı’ Modeli TÜSAK’la Bitecek başlıklı haberi okumanızı tavsiye ediyoruz. Bakan destek miktarının arttığını, her sanatçı kesiminin pastadan pay alması gerektiğini, çoğulculuk ve demokrasinin önemini, amatörlerin destekleneceğini söylüyor.
Ne diyelim? “Âyinesi iştir kişinin…”
