[Ayşegül Yüksel’in 1 Nisan 2014 tarihinde Cumhuriyet Gazetesi’nde yayınlanan ve TÜSAK tasarısını konu alan yazısını okuyucularımızla paylaşıyoruz]
İnsanlar, sanatçısıyla ve seyircisiyle, ‘terörist’ ya da ‘muhalif’ olduklarından değil, birçok haklı nedenle TÜSAK ya da benzeri yasal düzenlemelerin yaşama geçmesine karşı çıkıyor
TÜSAK tasarısının yasalaşması, Cumhuriyetin kuruluş ilkelerinden biri olarak hızlandırılan ve yıllar boyunca desteklenmiş olan kültür sanat hareketinin, siyasal erki ellerinde tutanlar tarafından yok edilme girişimi olarak değerlendirilebilir ancak. ‘Devlet’in uzun bir süreçte kurumlaştırdığının ‘siyaset’ eliyle yıkılması demektir bu.
TÜSAK kısaltmasıyla anılan Türkiye Sanat Kurumu yasa tasarısı taslağına karşı çıkan ilk yazım 11 Haziran 2013’te yayımlanmıştı. Demek ki tam on ay geçmiş aradan. 2013 yazında uykuya yatırılmış görünen, güz aylarında sayıklamaya dönüştürülüp 2014’ün başından bu yana hızlı biçimde harekete geçirilen taslak bağlamındaki etki tepki mekanizması özellikle mart ayında ivmelenerek 27 Mart Dünya Tiyatro Günü’ne de damgasını vurdu.
Kültür ve Turizm Bakanlığı’nca hazırlanan ve Devlet Tiyatroları (DT), Devlet Opera ve Balesi (DOB) ile Güzel Sanatlar Müdürlüğü’nü lağv edip sanat kurumlarını Türkiye Sanat Kurulu’na (TÜ- SAK) bağlayan yasa tasarısı taslağına gelen tepkiler DT, DOB, senfoni orkestraları, başka topluluklar, sanata ilişkin sendikalar, yazarlar, eleştirmenler, dahası Türkiye Barolar Birliği tarafından kotarılan hareketliliği de aşarak seyirciye de ulaştı. Selda Güneysu’nun 20 Mart 2014 tarihli Cumhuriyet’te çıkan haberine göre, DT ve DOB’un bütün bölge sahnelerinde, izleyiciler temsiller öncesinde Kültür-Sanat Sen’in başlattığı ‘TÜSAK’a Hayır’ imza kampanyasına katıldı.
Yazının Devamı İçin Tıklayınız.
