Devlet Tiyatroları’nı özelleştirmek için düğmeye basan hükümet, opera ve tiyatro gibi vatandaşların yoğun olarak bulunduğu yerlere mescit zorunluluğu getirmek için de ilk adımı attı. 3194 sayılı İmar Kanunu’nda yapılacak değişikliğe göre; çalışanların veya müşterilerin ihtiyaçlarının karşılanması amacıyla mescit, bebek emzirme yeri, çocuk bakım ve oyun alanları kurulacak.
Mescit açılacak yerler
Çevre ve Şehircilik Bakanlığı’nın İmar Kanunu’na ekleyeceği madde şöyle: “Bağımsız bölüm sayısı 100’den fazla olan konut alanlarında, umumi ve resmi binalar, alışveriş merkezi, işhanı, büro, yönetim binası gibi ticaret veya hizmet yapılarında, düğün salonu gibi eğlence yapılarında, sinema, tiyatro, müze, kütüphane ve kongre merkezi, yurt binaları, spor tesisleri gibi sosyal ve kültürel yapı ve tesislerde, eğitim yapılarında, hastane ve benzeri sağlık tesislerinde, havaalanı, liman, terminal, tren garı, metro istasyonu gibi ulaşım yapı ve tesislerinde, oteller ve benzeri turizm tesislerinde çalışanların veya müşterilerin ihtiyaçlarının karşılanması amacıyla mescit, bebek emzirme yeri, çocuk bakım ve oyun alanı; milli park, tabiat parkı, bölge parkı, mesire, piknik alanı, açık spor alanları gibi yerlerde ise mescit, bebek emzirme yeri ve umumi hela için yeterli mekân ayrılır. Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar ilgili kamu kurumları ile Diyanet İşleri Başkanlığı’nın görüşleri alınarak bakanlıkça hazırlanacak yönetmelikle belirlenir.”
‘Hiçbir tiyatroda yok’
Taslakta ‘ibadet yeri’ ifadesi yerine ‘mescit’ kelimesinin kullanılması dikkat çekerken, düzenlemeye gerekçe olarak vatandaştan gelen talep ve ‘ihtiyaçlar’ gösterildi. Devlet Tiyatroları Opera ve Balesi Vakfı Genel Başkanı (TOBAV) Tamer Levent, “Dünyada hiçbir tiyatro salonunun içinde bir dua yeri yok. Çünkü insanlar tiyatroya belirli saat aralığında, sadece tiyatro izlemeye geliyorlar. O zaman zarfında ibadetini de yerine getirmek gibi bir durum söz konusu değil. Böyle bir düşüncenin sonu yok” diye konuştu.
“Dünyanın hiçbir yerinde tiyatro mimarisinde dua edilecek ya da ayin yapılacak bir yer yok” diyen Tamer Levent, bugüne kadar mimari olarak bir tiyatro binası tasarlanırken oyuncuların prova, makyaj, elbise değiştireceği yerler ile sahne ve seyirciler için koltuk, vestiyer ve lavabo düşünüldüğünü söyledi. Tamer sözlerine şöyle devam etti: “1.5-2 saatlik piyes seyretmeye gelmiş seyirci arada çıkıp ibadetini mi yapacak? ‘Ben tiyatroya geldim. İçerde piyes oynanıyor ama ben gidip ibadet yapayım’ mı diyecek? Bu zorlamanın neden yapıldığını merak ediyorum.”
