Tiyatroda güçlü bir örgütlenmenin ihtiyacını en çok hissedenler amatör/alternatif tiyatro yapılanmaları. Çünkü yıllar içerisinde çok açık biçimde ortaya çıktığı gibi bu tür tiyatro yapılanmaları için dayanışma ağları kurmadan nitelikli çıkışlar yapmayı düşünmek, hatta kimi zaman tetral faaliyetlerin devamlılığını sağlayabilmek imkansız hale geliyor. Ancak ne yazık ki İATP ve TTB gibi deneyimlerin ardından şu an için özellikle bu alanın aktörleri oldukça dağınık bir görünüm arzetmekte. Bununla birlikte şu sıralada İTÜ’de bir grup üniversiteli tiyatro topluluğunun Tiyatro Boğaziçi’nden bazı tiyatrocuların da desteğiyle hiç olmazsa kendi eğitim faaliyetlerini ortaklaştırmaya, somut teatral sorunlar üzerine tartışmaya çalıştıklarını gözlemliyoruz. Kendine has yapılanmaları ve sahip oldukarı kesintisiz insan kaynağı nedeniyle özellikle üniversite tiyatrolarının bu türden alternatif eğitim olanaklarının yaratılmasına şiddetle ihtiyaç duydukları aşikar. Profesyonel ya da yarı profesyonel tiyatro topluluklarının üniversiteli ya da liseli gençlerle geliştireceği bu türden alternatif nitelikli kuramsal/pratik işbirliği faaliyetleri toplum tabanında oluşacak yeni örgütlenme modellerinin hayat bulması açısından büyük önem taşıyor. Ancak ne yazık ki bu türden etkinliklerin sayısı bir elin parmaklarını geçmeyecek düzeyde. Ve ne yazık ki bu tek tük adı sayılabilecek örnekleri ortaya çıkaran öznelerin de iletişim ve koordinasyon kurma konusunda bir girişimi bulunmuyor. Oysa alternatif olmaya çalışan tüm tiyatro kesimleri bu türden faaliyetleri daha örgütlü bir biçimde birlikte kotarmayı denediklerinde bizce hem tiyatro dünyasında etkisi hissedilecek bir harekete dönüşme potansiyelleri artacak, hem de geleceğin örgütlenme modellerinin tartışılıp hayata geçirebileceği gerçek bir zeminin temelleri atılacaktır.
Tiyatroda Alternatif Eğitim
Paylaş.
