Duşan Kovaçevic’in traji-komik son oyunu (2011).
“RADA: Dünyanın tüm zenginliğini verseler, yeniden dünyaya gelmek istemem. Yaşadığımız sıkıntıları düşününce…
İSA: Neler konuşuyorsun Rada? Tahtaya vur…
STEVA: Biraz daha düşünüp hayata buradan bakınca, çok zor anlar yaşadığımızı görüyorum. Ama iyi günlerimiz de oldu… İnkâr etmemek lazım.
VESELİ: Ne zaman oldu Steva? Yaşadığımız bir tek güzel günümüz var mıydı, hatırla.
STEVA: Vardı… Yirmi yıl önce, 1 Mayıs’ta… toplu halde pikniğe gittiğimiz gün… Fabrika orkestrası müzik çaldı… et ızgara yapıldı… bira içildi. Hepimizin sevdiği bir şarkı vardı, onu söyledik… Nasıl başlıyordu Rada?”
Yazan: Duşan Kovaçevic
Çeviren: Bilge Emin
Mitos Boyut Yayınları, 2011.
