Mehmet K. Özel
Dün akşam Kurtuluş’ta Haldun Dormen Sahnesi’nde Tiyatro Boğaziçi’nden “Molière Efendi”yi seyrettim. Güldüm, eğlendim.
Sahnede beş oyuncu farklı rollere girerek ve mimiklerini, bedenlerini, seslerini ustaca kullanarak Moliere’in hayatını anlattılar, eserlerinden bölümler oynadılar.
Oyun sahneye konulurken, Molière’in de eserlerini yazarken etkilendiği commedia dell’arte tarzından esinlenilmiş; özellikle bedenin kullanımı açısından.
Ayrıca; oyuncuların mimikleri ve sesleriyle yaptıkları cambazlıklar da keyifli anlar geçirmemi(zi) sağladı.
Salonun seyirci kısmı çok kalabalık olmasa da, yükselen kahkaha sesleri keyif alma açısından yalnız olmadığımı gösterdi.
Özel bir ışık tasarımının, canlı müziğin, dönem dekorunun olmadığı, sahnede sadece ortada bir perdenin ve iki yanda sayısız kostümün asılı olduğu iki barın olduğu; hikayenin durmadan değiştirilen kostümler ve aksesuarlarla anlatıldığı bir sahneleme tercih edilmiş. Ortaçağ Avrupası’nın panayır/sokak tiyatrosundan ve Anadolu’nun ortaoyunundan beslenen bir seyirlik çıkmış ortaya. dolayısıyla, bütün iş oyunculara (Aysel Yıldırım, Burak Akyunak, Duygu Dalyanoğlu, Eser Dilsöz, İlker Yasin Keskin) düşüyor; onlar da altında kalmıyor, Moliére’in hakkını veriyorlar.
Aynı yaratıcı ekibin (reji, kurgu ve metin düzenleme: Aysel Yıldırım, İlker Yasin Keskin, Uluç Esen) ve oyuncu kadrosunun sahneye taşıdığı bir de “Selam Sana Shakespeare” var. Ocak gösterilerini kaçırdığım oyunu seyretmek için sabırsızlanıyorum…
