Erkan Yılmaz’ın Tanklar, Tosbağalar, Beer-Şeva’nın Kristal İtleri, varlıklarını karanlık bir kentin sözcükleri arasında yitirmiş, kutsal kitaplardan artık yalnızca lanetleri okuyanların öyküsü.
Işıl Karayel’in Panoptikon adlı oyununda Piere, Valeraine, Abela ve Pascal, ideal bir hapishane projesinin dört tutsağıdır. Gardiyanları hiçbir zaman görünmeyen modern bir hapishaneye dönüşmüş hayatlarımız anlatıyor.
Salih Narcı, Kuyudaki Sesler, Köpekler, Yüzler’de düşsel bir yolculuğa çıkarttığı Batin ile Sfag’ı düşler ve yolculukların son bulduğu o yere; mutlu bir aile kapısının önüne kadar getirip bırakıyor.
Mitos-Boyut Yayınları, 2010.
