Ben de sahne tozu yutanlardanım;
1970’li yılların başlarında Kocamustafapaşa semtindeki Çevre Tiyatrosu’nda sahnelenen oyunları hiç kaçırmazdım. Altan Erbulak, Metin Serezli gibi değerli oyuncularımızın tiryakisi olmuştum. Beyoğlu’nda ise Ali Poyrazoğlu ve Ferhan Şensoy’un oyunlarını hiç kaçırmadım. Ayrıca okulla birlikte Devlet Tiyatroları’na da giderdik. Sadece okullar arası futbol ve folklor müsabakalarına değil, tiyatroya da grupça giderdik. Nedense tiyatro biletini alırken hep ön sıralardan bilet almaya özen gösterirdim. Oyun boyunca onların nefeslerini duymak, sahne tozunu onlarla birlikte yutmak bende tiyatro alışkanlığı yarattı. Keşke beni de ilkokul öğretmenim, Müjdat Gezen’in öğretmeni gibi arkamdan sahneye itseydi. Veya Zeliha Berksoy, Can Gürzap, Mazlum Kiper, Gülriz Sururi, Memet Ali Alabora ve Hazal Selçuk gibi, çocukluğum tiyatro kulislerinde tiyatro sanatçıları arasında geçseydi. Hiç aklıma gelir miydi, o zamanlar sahnede veya Beyoğlu’nun caddelerinde zaman zaman rastladığım tiyatro oyuncularıyla tanışacağım ve söyleşi yapacağım?.. Sanıyorum yaptığım söyleşi sayısı 150 civarında. Fakat son senelerde üzüntülüyüm. Çünkü söyleşi yaptığım değerli sanatçılarımız yavaş yavaş bizleri terk ediyorlar. Semiha Berksoy, Mehmet Akan, Hadi Çaman, Metin Tekin, Avni Anıl (Bestekâr), Turhan Selçuk (Karikatürist) gibi… Bu ilk kitabıma aldığım söyleşileri seçerken Türk tiyatrosuna uzun yıllar hizmet etmiş sanatçılarımızla yaptığım söyleşileri tercih ettim. Oyunları ön sıralarda seyredip, sahne tozu yutmaya devam ederken, söyleşilerime de yenilerini ekliyorum. Diğer söyleşilerde buluşmak dileğiyle.
-Adem Dursun-
